W dniu 4 grudnia w kościele św. Barbary zostanie odprawiona msza święta w intencji wszystkich Barbar.

- W kościele św. Barbary spotykamy się raz w roku, tylko na tej mszy świętej – informuje ksiądz proboszcz Jan Wajs. – Przez wszystkie pozostałe dni w roku kościół jest nieczynny.  Nabożeństwo rozpoczyna się o godzinie 18.00.

Kościół pw. św. Barbary sięga korzeniami starej drewnianej kaplicy, wzmiankowanej  w 1595 r. Murowaną, obustronnie tynkowaną świątynię wzniesiono z łamanego kamienia wapiennego prawdopodobnie pod koniec XVII w. Pełniła ona  funkcje kościoła szpitalnego. Jest to budowla orientowana, jednonawowa, z nieco węższym i dużym, zamkniętym półkoliście prezbiterium oraz kwadratową kruchtą od zachodu. Dachy dwuspadowe pokryte gontem, z czworoboczną drewnianą wieżyczką na sygnaturkę, usytuowaną pośrodku nawy.

W 2006 rozpoczęto wszelkie działania związane z ratowaniem zabytku we współpracy parafii oraz miłośników miasta Żarki. Uzyskano stosowne pozwolenia i zezwolenia, w tym na generalny remont kościoła. Ze względu na wysokie koszty remont jest przeprowadzany etapowo. Nie da się wymienić wszystkich prac, ale warto wspomnieć te najważniejsze. I tak m.in. : wymieniono stary dach na kruchcie, usunięto  wewnętrzne tynki w kruchcie, wyniesiono i zabezpieczano całą zawartości wnętrza kościoła składując na starej plebani w Żarkach, wykonano stratygrafię wewnętrznych tynków kościoła przez konserwatorów z Częstochowy. W 2008 r. usunięto starą podłogę betonową w kruchcie, wykonano nowej podłogi oraz izolację  poziomą, wymieniono  przewody elektryczne w kruchcie.  Przeprowadzono tynkowanie wnętrza kruchty kościoła, fugowanie sklepień łukowych nad oknami i drzwiami. Zamontowano sufit z sosnowych desek w kruchcie kościoła, a także wymurowano mur z łamanego kamienia jurajskiego.  W kruchcie wymieniono drzwi wewnętrzne, okna zamontowano rynny i rury spadowej na kruchcie. W 2009 roku przeprowadzono gruntowny remont dachu. Została wymieniona konstrukcja wraz z pokryciem.  Staraniem gminy zagospodarowano plac wokół kościółka i nadano mu nazwę Przystań św. Barbary.

(przygotowała: Katarzyna Kulińska-Pluta, fot. Justyna Hajduśkiewicz)