Zapraszamy na wernisaż malarski Joanny Sikorskiej studentki ostatniego roku wydziału malarstwa ASP we Wrocławiu w pracowni prof. Krzysztofa Skarbka.

Wernisaż odbędzie się w Domu Kultury w Żarkach w dniu 20 lipca 2012 r. o godz. 18.00.

Osiągnięcia artystki:

2005r. Stypendium Ministra Kultury i Sztuki

2006r. Stypendium Prezydenta Miasta Częstochowy w dziedzinie plastyki.

2005r. Nagrodzona praca w konkursie ,,Mądrość Natury’’ znajdowała się w polskim pawilonie na EXPO w Japonii

2006 r. Finał,, Oskary Mody’’ na Warsaw Fashion Street

Wystawy:

2007r  ,, Tak to widzę’’ Dom Kultury Sródmieście. Warszawa

2008r. ,, Trzy’’ Klubokawiarnia Mandala .Warszawa

2009r. ,, O Kobietach” Klubokawiarnia Mandala. Warszawa

2009r.  Wystawa połączona z aukcją na rzecz Fundacji Niezapominajka. Loft 44 Warszawa.

2010r .VI Plener artystyczny ,,Solidarni w Trudzie” Ratusz Miejski Częstochowa.

2010r.Festiwal sztuki studenckiej Artenalia w Poznaniu. Udział w wystawie Imaginary Collection of Artenalia.

2011r. Festiwal Balonów, wystawa odbyła się podczas Nocy kulturalnej w Częstochowie.

2012r. VIII plener artystyczny ,,Częstochowa zwyczajna niezwykła" Ratusz Miejski Cżestochowa.

Recenzja  

W wyniku przeprowadzonej analizy drogi twórczej Joanny Sikorskiej, dostrzegłam i wyodrębniłam w jej dorobku dwa nurty zainteresowań. Po pierwsze, kiedy pojawia się u niej człowiek, to zazwyczaj towarzyszy mu refleksja natury egzystencjalnej ( cykl”Kulturystyka ciała”). Z kolei, gdy sięga po motyw pejzażu, z czasem staje się on wyłącznie punktem wyjścia dla budowania swoistej kompozycji, stając się jego początkiem i źródłem a nie motywem. W swych wcześniejszych kompozycjach autorka koncentrowała się na wzajemnych relacjach plam barwnych, łącząc przy tym zamiłowania kolorystyczne z analitycznym stosunkiem do natury i akcentując wartości czysto malarskie, by tą drogą dojść do malarstwa abstrakcyjnego. Ewolucja owa wydaje się tym bardziej wytłumaczalna, gdy uświadomimy sobie, że elementarnym żywiołem i materią sztuki Joanny Sikorskiej staje się sztuka świadoma samej siebie, z jednej strony żywiołowa, ale  równocześnie wewnętrznie opanowana. Owo panowanie nad konstrukcją obrazu i umiejętnie dozowana swoboda twórcza cechowała również fakturologiczne eksperymenty z obszaru malarstwa materii. Polegało ono na charakterystycznym dla tej tendencji zabiegu wzmacniania struktury obrazu dokonane w wyniku wykorzystania gęstej struktury malarskiej.

Ostatnie obrazy Asi to bardzo starannie przemyślane kompozycje. Na powierzchni płótna odnajdujemy siatkę plam i kresek, które odzwierciedlają zainteresowanie autorki swobodnym powiązaniem linii oraz plam barwnych. Pojawiają się również kompozycje oparte na ciekawym rozwiązaniu nanoszenia plam energicznymi pociągnięciami. Jednym ze środków wyrazów staje się także chlapanie farbą na płótno. Wówczas spływające strugi farby, stają się naturalną transkrypcją działań autorki na powierzchni płótna. Nierzadko pojawiają się w jej pracach całe powierzchnie  zamalowane jedynie siatką czarnych linii, tworząc wręcz ornamenty czy witraże. Niektóre obrazy wywołują wzruszenie, z kolei inne emanują przytłaczającą wręcz energią, a jeszcze inne prezentują spokój i skupienie.

Za pośrednictwem pejzażu Joanna Sikorska przekazuje swym potencjalnym odbiorcom oczywiste, ale jakże często zapominane treści, odnoszące się do istoty człowieczeństwa. Tym samym po raz kolejny udowadnia, że malarstwo pejzażowe było, jest i będzie zawsze ważne,  ponieważ przypomina o silnym związku człowieka z naturą i w szczególny sposób świadczy o  ludzkiej jedności z przyrodą. 

dr.hab. Jolanta Jastrząb