Dzisiaj (30.11.) w trakcie sesji Rady Miejskiej Wojtek Mszyca odebrał, z rąk Burmistrza Miasta i Gminy Żarki Klemensa Podlejskiego, tytuł Honorowego Obywatela Miasta i Gminy Żarki w uznaniu szczególnych zasług i dokonań w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego rodzinnej miejscowości Żarki. - Z wielką radością wykonuję uchwałę Rady Miejskiej – powiedział burmistrz Klemens Podlejski przekazując pamiątkową tablicę W. Mszycy.

Wcześniej Przewodniczący Rady Miejskiej Marusz Pompa odczytał treść uchwały z dnia 25.09.2023. Wówczas Rada Miejska zadecydowała o przyznaniu tytułu. Incjatyę w tej sprawie przedstawiła wiceprzewodnicząca rady Stanisława Nowak.

- Wojtek nigdy nie zapomniał o swojej, małej Ojczyźnie. Ocalił od zniszczenia wiele zabytków – powiedziała S. Nowak w trakcie posiedzenia. - Wojciech Mszyca bez wątpienia jest jednym z najlepszych społecznych Ambasadorów Gminy Żarki w kraju i za granicą.

W. Mszyca nakreślił szereg działań zrealizowanych w zakresie dziedzictwa kulturowego, szerzenia edukacji, a także promocji wielokulturowej, wielowymiarowej Gminy Żarki ze szczególnym uwzględnieniem historii Żareckich Żydów. - Wojtusia ukształtowała Szkoła Podstawowa przy ul. Częstochowskiej. Wojtka ukształtowało miejscowe liceum przy ul. Myszkowskiej. Dzisiaj jestem Wojciechem i mam świadomość, że niczego nie wywalczyłem piórem jako dziennikarz. Wszystko co wykonałem na rzecz zabytków i co pozostanie zostało wykonane pracą fizyczną i własnymi rękami – powiedział honorowy obywatel W. Mszyca.

W trakcie spotkania z radnymi i innymi osobami obecnymi na sesji zwrócił szczególną uwagę na dwa żareckie zabytki, których są szczególnie cenne. Jest to mezuza ze Starego Rynku w Żarkach. Mezuza to zwitek pergaminu z naniesionymi fragmentami Tory umieszczony w metalowym pojemniku zawieszany na zewnętrznej prawej framudze drzwi wejściowych.  – Mam i mezuzę i framugą, w której była umieszczona. Drugi zabytek to obejście grobowe myszkowskiego przemysłowca zmarłego w 1863 Dawida Bauerertza na żareckim kirkucie. Taki rodzaj kwatery rodzinnej występuje w Polsce na cmentarzach żydowskich w dużych miastach. Odkrycie na żareckim kirkucie jest wyjątkowe – przekonywał W. Mszyca.