Renowacja zabytkowego XVII - wiecznego kościoła pw. św. Barbary wkracza w decydującą fazę. W styczniu bieżącego roku miłośnicy Żarek oraz pracownicy Urzędu Miasta i Gminy w Żarkach przygotowali druk przekazu pieniężnego na ratowanie kościołka. Przekaz, będący zarazem pamiątkowym drukiem okolicznościowym, jest cały czas dostępny w kościele parafialnym oraz w Urzędzie Miasta i Gminy w Żarkach. Zbiórka pieniędzy więc trwa i każdy kto chce mieć swój udział w ratowaniu cennego zabytku kultury chrześcijańskiej - może wpłacać pieniądze na to specjalne konto.
W ubiegłym roku zabezpieczono i uzupełniono tynki na zewnątrz kościoła. Kolejnym etapem prac, które rozpoczną się już lada dzień, będzie pomalowanie zewnętrznej elewacji oraz wymiana zniszczonego dachu - na początek tylko na kruchcie. Zostanie ona pokryta deskami oraz papą, a następnie naturalnymi, drewnianymi gontami. Nastąpi również wymiana dwóch
okien oraz drzwi wejściowych i wewnętrznych kruchty, wymiana instalacji elektrycznej, a potem odnowienie wnętrza oraz montaż instalacji przeciwpożarowej i antywłamaniowej. Zainstalowanie monitoringu całodobowego pozwoli oglądać wnętrze kruchty oraz jej otoczenia przez Internet, z każdego miejsca na świecie.
Wszystkie te prace prowadzone są pod ścisłym nadzorem konserwatora zabytków. Remont kruchty potrwa około trzech miesięcy, a po odnowieniu będzie ona udostępniona turystom.
Wspólnymi siłami mieszkańcy Żarek, okolic, a także wszyscy i zewsząd ludzie dobrej woli mogą sprawić, iż w niedalekiej przyszłości cały kościół św. Barbary zostanie odnowiony, odzyskując swój pierwotny wizerunek. Naszym wspólnym celem powinno być chronienie historycznych obiektów sakralnych, a także innych zabytków, tak by w przyszłości mogły służyć one także kolejnym pokoleniom.

Przypomnijmy, że Kościół p.w. św. Barbary sięga korzeniami starej drewnianej kaplicy, wzmiankowanej w 1595 r. Murowaną, obustronnie tynkowaną świątynię wzniesiono z łamanego kamienia wapiennego prawdopodobnie pod koniec XVII w. Pełniła funkcje kościoła szpitalnego. Jest to budowla orientowana, jednonawowa, z nieco węższym i dużym, zamkniętym półkoliście prezbiterium oraz kwadratową kruchtą od zachodu. Dachy dwuspadowe pokryte gontem, z czworoboczną drewnianą wieżyczką na sygnaturkę, usytuowaną pośrodku nawy.

Wewnątrz kościoła zachowały się trzy ołtarze: główny, klasyczny z II połowy XVIII w., z barokowym obrazem św. Barbary malowanym na płótnie i dwa ołtarze boczne, barokowe z początku XVIII w. W lewym jest obraz św. Katarzyny z ok. 1730 r., w prawym św. Agnieszki  z  I  poł. XVIII w.

Również z 1595 r. pochodzi wzmianka, mówiąca o istniejącym obok kościoła (gdzie obecnie jest skalniak i parking) szpitalu - przytułku dla ubogich, który w 1731 r. przebudowano na murowany. Wielokrotnie zmieniany uległ całkowitemu zniszczeniu i w latach 90-tych XX  wieku  został rozebrany.

Teren wokół kościoła, gdzie do lat 60-tych był też jeszcze staw, ogrodzony jest obecnie metalowym płotem na podmurówce. W obrębie placu wybudowany został w 1987 r. Dom Samotnej Matki i Dziecka, nad którym opiekę sprawują siostry nazaretanki.


(Przygotowała; Anna Stodółkiewicz, archiwum UMiG, fot. Anna Stodółkiewicz)